ÖĞRETMENİNE SESLENİŞİ

 .  Öğrencİnİn Öğretmenİne Seslenİşİ
·       Ve bizler, senin öğrencilerin...
·       Seni ne kadar çabuk "sildik" aklımızdan, fikrimizden...
·       Bizler büyüyüp, adam oldukça seni hiç "anmadık" bile, "gerek de duymadık"…
·       Hiç "önemsemedik", ve hatta bugünün bakışı ile seni "eleştirmeye bile" kalktık..
·       Sen ki öğretmenim, bize hiçbir "ayrım yapmadan" güzel "ahlakı" öğretmek istedin..
·       Öğretmenim, sen bize "kendi öz çocuklarından" bile daha çok "önem verdin"..
·       Yıllar sonra öğretmenim, sen bir yerlerde "yine de" bizleri "olduğun yerden" gözetmeye, yol göstermeye, "aydınlatmaya" çalışıyorsun..
·       "Büyük emeklerle, deneyimin, bilgin ve fikirlerinle oluşturduğun" yazılarına bakmak zahmetine bile katlanmıyoruz, "umursamıyoruz".
·       Evet öğretmenim, biz "çok biliyoruz", her şeyimiz var, kimseye de "ihtiyacımız yok"…
·       Senin bunca yıl sonra yine de bizleri "anımsayıp", "önemsiyor" olman ise "senin seçeneğin"…
·       Bizi bunlarla asla "suçlayamazsın", bizden seni "anımsamamızı" falan da beklemek zorunda değilsin…
·       Yıllar geçti, her şey değişti, biz de "büyüdük", ailemiz, çocuklarımız oldu..
·       Kendi sorunlarımız, işimiz, başımızdaki dertler… o kadar çok ki…
·       Biz de kendi yaşamımıza, "kendi yolumuza" bakıyoruz…
·       "Kusura bakma" öğretmenim…
·       Bizden pek "bir şeyler bekleme"…
·       *****************************************************************
.     Öğretmen Gönen ÇIBIKCI, 29.06.2024, MŞ.